þriðjudagur, ágúst 16, 2005
Jæja... nú höldum við áfram.
Eftir öll faðmlögin og tárin var keyrt áleiðis til Brisbane. Við vorum búin að ákveða að stoppa í einn einum dýragarðinum... en þessi var ekki bara einhver dýragarður, nei, þetta var dýragarðurinn hans Steve Irwin... The Crocodile Hunter! Það fyrsta sem við sáum þegar við mættum á staðinn var... This Zoo is sponsered by Coca Cola... Fuji... og fullt af fleirri fyrirtækjum. Eins og það er fáránlegt að einhver stórfyrirtæki sponsera dýragarð, þá sá maður hvað þetta getur gert... Af öllum dýragörðunum sem við fórum í (og þeir voru all margir!!!) , þá höfðu dýrin það best þarna. Nóg pláss var fyrir þau og umhverfið var skapað sérstaklega fyrir hvert og eitt dýr. Svo voru nóg að "þjálfurum" og sýningar á einhverju voru á hverri klukkustund. Meira að segja einu sinni á dag er krókódílasýning í stúku sem rúmar 5.000 manns og vanalega er alltaf fullt! Við komum svo seint að við misstum af stóru sýningunni en náðum nokkrum "litlum" Krókódílarnir er nokkuð magnaðir og myndi ég alls ekki vilja hitta á einn út í náttúrunni. Smá fræðsla var um hvernig maður á að passa sig á að verða ekki drepin af krókódíl út í náttúrunni og var það svona eiginlega bara listi af hlutum sem við gerðum á Cape Tribulation... þegar við vorum að reyna að finna krókódíla um miðja nótt og ekki alveg edrú!!!
Eftir Steve héldum við til Brisbane og fundum við stæði fyrir Pam á fínum stað... að vísu fórum við nokkra hringi og svoleiðis í miðborginni... ekki orðin vön að keyra í stórborgum!!! Becs þekkti Ástrala sem hún hitti í Thailandi og á hann heima í Brisbane. Hún hringdi í hann og bauð honum í partý í Pam. Auðvitað var grillað og kvöldmaturinn var snilld eins og venjulega. Svo var drukkið smá af VB og Bundaberg. Vinur hennar Becs kom svo og rúntaði með okkur um Brisbane og fór með okkur á flottan útsýnisstað þar sem hægt er að sjá yfir alla borgina... geggjað flott! Síðan var bara farið aftur í Pam og farið að sofa.
Næsta dag furfti Pam að fara í smá ástandsskoðun og fóru strákarnir með hana, á meðan fórum við Becs að versla og hittum svo vin hennar. Becs var að leita sér að hlýrri flík því að hún var að fara til New Zealand og þar sem núna var komin vetur er svoleiðis flík nauðsynleg. Þar sem ég er svona ákveðin shopper, þá gekk ekkert að við versluðum saman... hún var alveg að drepa mig með að máta svona 100 flíkur og vita ekkert meira eftir það!!! Að lokum keypti hún ekki neitt, en ég var búin að kaupa mér tvo boli og eina peysu... og ég sem ætlaði bara með!!!
Eftir góðan Thailenskan mat og smá skipulagningu var haldið í áttina til Surfers Paradise og þar ætluðum við að finna hana Bob (sem ég kynntist í Dragoman ferðinni í Suður Ameríku). Bob býr á Mermaid Beach sem er rétt hjá Surfers. Við hittum hana þar sem hún var að skokka á ströndinni... já, það er gott að búa svona nálægt ströndinni! Það var ekkert smá gaman að hitta hana aftur og hún hafði ekkert breyst! Við fórum öll heim til hennar og tókum til við eldamensku... ekki kannski öll... ég og Bob fengum að sleppa við eldamenskuna þar sem við vorum á kjaftatörn og að skoða myndir frá S-Ameríku. Eins og venjulega var frábær matur og borðuðum við út á svölum. Bob bauð okkur að gista öll á gólfinu í stofunni hjá henni og það þáðum við... þá gátum við öll fengið okkur bjór... jibbí! Pam var tæmd og fjórum dýnum og öllu öðru var raðað á gólfið... síðan var kjaftað smá. Vegna þess að það var mið vika var Bob að fara að vinna daginn eftir, þannig að það var farið snemma í háttinn. Bob læddist svo út morguninn eftir og við fengum að sofa út. Eftir að hafa gengið vel frá og hent öllu draslinu í Bob, var farið af stað til Surfers Paradise. Þetta á að vera besti staðurinn fyrir ferðamenn eins og okkur en eins og við vorum reyndar búin að heyra, þá var þetta ekki staður fyrir okkur. Allt of svona Benidorm staður... fullt af túristum og háhýsum... hef reyndar ekkert á móti Benidorm, bara ekki fyrir mig. Við fengum okkur Hungry Jacks( hamborgarar í einum gæðaflokki ofar en McDonalds!) og versluðum. Ég keypti mér gallabuxur... sem væri ekki frásögu færandi nema að þær voru númer 10! Nína loksins að minnka!
Eftir þetta allt saman var haldið til Nimbin... hvað á maður að segja um Nimbin... hummm. Þetta er svona hippa bær sem hefur ekki breyst síðan á sjötta áratugnum, hér finnur þú mikið af Grasi og hér reykja allir. Hér finnur þú gamla menn með sítt skegg sitjandi úr á götu með fullt af fólki sem drekkur upp þekkinguna sem vellur af vörum þessa mikla spekings. Við einmitt hittum einn svoleiðis, flottur dúddi og hafði hrúgur af konum í kringum sig, horfandi aðdáunar augum á hann... hann var samt örugglega sjötugur! Við fórum á hippa safnið og sáum helling af "rusli"... ég held að maður hafi þurft að vera svolítið vel reyktur til að "fíla" safnið!!! Við fundum okkur stæði fyrir Pam og fylgdi með stæðinu kassi af víni! Þarna vorum við bara eina nótt og var gott Partý í Pam og gott grill eins og við var að búast frá okkur!
Daginn eftir var svo haldið til Byron Bay. Byron er svona mekka fyrir brimbrettakappa sem reykja gras! Við komum til Byron seint ad kvöldi í helli rigningu. Við reyndum að fá að leggja Pam á hosteli/tjaldstæði sem heitir The Arts Factory og er svona nokkurn vegin útibú frá Nimbin, en ekki var pláss fyrir okkur. En við fundum frábæran stað sem var alveg við ströndina og settumst þar að. Næstu dagar voru notaðir í afslöppun, djamm og smá verslun. Við fórum aftur til The Arts Factory og fórum í bíó... sáum tvær myndir í röð sem var nú ekki frásögufærandi nema að við vorum í svo svakalega flottum bíósal. Salurinn var fullur af svona sófum og var legið úr um allt... algjör lúxus. Ég held að þetta gæti alveg gengið hér á Íslandi, ég ætti að opna svona bíó! Eitt kvöldið fórum við á djammið sem var nú ekki merkilegt... skemmtistaðurinn Pam er miklu betri! Jan og Becs reyndu að læra að surfa... sem endaði með því að Jan var barin í hausinn með bretti af einhverjum gömlum kalli sem var ekki alveg sáttur.
Við vorum komin svo sunnanlega að það var byrjað að verða kalt... ég reyndi að fara í sólbað í Byron en fljótlega var maður komin í gallabuxur og bol utan um bikiníið!
Síðasti keyrsludagurinn minn í Pam rann upp 23. Maí!!! Þá keyrðum við frá Byron Bay til Sydney. Þetta er nokkuð löng keyrsla og tók okkur alveg um 11 tíma.
Meira um það seinna...
Eftir öll faðmlögin og tárin var keyrt áleiðis til Brisbane. Við vorum búin að ákveða að stoppa í einn einum dýragarðinum... en þessi var ekki bara einhver dýragarður, nei, þetta var dýragarðurinn hans Steve Irwin... The Crocodile Hunter! Það fyrsta sem við sáum þegar við mættum á staðinn var... This Zoo is sponsered by Coca Cola... Fuji... og fullt af fleirri fyrirtækjum. Eins og það er fáránlegt að einhver stórfyrirtæki sponsera dýragarð, þá sá maður hvað þetta getur gert... Af öllum dýragörðunum sem við fórum í (og þeir voru all margir!!!) , þá höfðu dýrin það best þarna. Nóg pláss var fyrir þau og umhverfið var skapað sérstaklega fyrir hvert og eitt dýr. Svo voru nóg að "þjálfurum" og sýningar á einhverju voru á hverri klukkustund. Meira að segja einu sinni á dag er krókódílasýning í stúku sem rúmar 5.000 manns og vanalega er alltaf fullt! Við komum svo seint að við misstum af stóru sýningunni en náðum nokkrum "litlum" Krókódílarnir er nokkuð magnaðir og myndi ég alls ekki vilja hitta á einn út í náttúrunni. Smá fræðsla var um hvernig maður á að passa sig á að verða ekki drepin af krókódíl út í náttúrunni og var það svona eiginlega bara listi af hlutum sem við gerðum á Cape Tribulation... þegar við vorum að reyna að finna krókódíla um miðja nótt og ekki alveg edrú!!!
Eftir Steve héldum við til Brisbane og fundum við stæði fyrir Pam á fínum stað... að vísu fórum við nokkra hringi og svoleiðis í miðborginni... ekki orðin vön að keyra í stórborgum!!! Becs þekkti Ástrala sem hún hitti í Thailandi og á hann heima í Brisbane. Hún hringdi í hann og bauð honum í partý í Pam. Auðvitað var grillað og kvöldmaturinn var snilld eins og venjulega. Svo var drukkið smá af VB og Bundaberg. Vinur hennar Becs kom svo og rúntaði með okkur um Brisbane og fór með okkur á flottan útsýnisstað þar sem hægt er að sjá yfir alla borgina... geggjað flott! Síðan var bara farið aftur í Pam og farið að sofa.
Næsta dag furfti Pam að fara í smá ástandsskoðun og fóru strákarnir með hana, á meðan fórum við Becs að versla og hittum svo vin hennar. Becs var að leita sér að hlýrri flík því að hún var að fara til New Zealand og þar sem núna var komin vetur er svoleiðis flík nauðsynleg. Þar sem ég er svona ákveðin shopper, þá gekk ekkert að við versluðum saman... hún var alveg að drepa mig með að máta svona 100 flíkur og vita ekkert meira eftir það!!! Að lokum keypti hún ekki neitt, en ég var búin að kaupa mér tvo boli og eina peysu... og ég sem ætlaði bara með!!!
Eftir góðan Thailenskan mat og smá skipulagningu var haldið í áttina til Surfers Paradise og þar ætluðum við að finna hana Bob (sem ég kynntist í Dragoman ferðinni í Suður Ameríku). Bob býr á Mermaid Beach sem er rétt hjá Surfers. Við hittum hana þar sem hún var að skokka á ströndinni... já, það er gott að búa svona nálægt ströndinni! Það var ekkert smá gaman að hitta hana aftur og hún hafði ekkert breyst! Við fórum öll heim til hennar og tókum til við eldamensku... ekki kannski öll... ég og Bob fengum að sleppa við eldamenskuna þar sem við vorum á kjaftatörn og að skoða myndir frá S-Ameríku. Eins og venjulega var frábær matur og borðuðum við út á svölum. Bob bauð okkur að gista öll á gólfinu í stofunni hjá henni og það þáðum við... þá gátum við öll fengið okkur bjór... jibbí! Pam var tæmd og fjórum dýnum og öllu öðru var raðað á gólfið... síðan var kjaftað smá. Vegna þess að það var mið vika var Bob að fara að vinna daginn eftir, þannig að það var farið snemma í háttinn. Bob læddist svo út morguninn eftir og við fengum að sofa út. Eftir að hafa gengið vel frá og hent öllu draslinu í Bob, var farið af stað til Surfers Paradise. Þetta á að vera besti staðurinn fyrir ferðamenn eins og okkur en eins og við vorum reyndar búin að heyra, þá var þetta ekki staður fyrir okkur. Allt of svona Benidorm staður... fullt af túristum og háhýsum... hef reyndar ekkert á móti Benidorm, bara ekki fyrir mig. Við fengum okkur Hungry Jacks( hamborgarar í einum gæðaflokki ofar en McDonalds!) og versluðum. Ég keypti mér gallabuxur... sem væri ekki frásögu færandi nema að þær voru númer 10! Nína loksins að minnka!
Eftir þetta allt saman var haldið til Nimbin... hvað á maður að segja um Nimbin... hummm. Þetta er svona hippa bær sem hefur ekki breyst síðan á sjötta áratugnum, hér finnur þú mikið af Grasi og hér reykja allir. Hér finnur þú gamla menn með sítt skegg sitjandi úr á götu með fullt af fólki sem drekkur upp þekkinguna sem vellur af vörum þessa mikla spekings. Við einmitt hittum einn svoleiðis, flottur dúddi og hafði hrúgur af konum í kringum sig, horfandi aðdáunar augum á hann... hann var samt örugglega sjötugur! Við fórum á hippa safnið og sáum helling af "rusli"... ég held að maður hafi þurft að vera svolítið vel reyktur til að "fíla" safnið!!! Við fundum okkur stæði fyrir Pam og fylgdi með stæðinu kassi af víni! Þarna vorum við bara eina nótt og var gott Partý í Pam og gott grill eins og við var að búast frá okkur!
Daginn eftir var svo haldið til Byron Bay. Byron er svona mekka fyrir brimbrettakappa sem reykja gras! Við komum til Byron seint ad kvöldi í helli rigningu. Við reyndum að fá að leggja Pam á hosteli/tjaldstæði sem heitir The Arts Factory og er svona nokkurn vegin útibú frá Nimbin, en ekki var pláss fyrir okkur. En við fundum frábæran stað sem var alveg við ströndina og settumst þar að. Næstu dagar voru notaðir í afslöppun, djamm og smá verslun. Við fórum aftur til The Arts Factory og fórum í bíó... sáum tvær myndir í röð sem var nú ekki frásögufærandi nema að við vorum í svo svakalega flottum bíósal. Salurinn var fullur af svona sófum og var legið úr um allt... algjör lúxus. Ég held að þetta gæti alveg gengið hér á Íslandi, ég ætti að opna svona bíó! Eitt kvöldið fórum við á djammið sem var nú ekki merkilegt... skemmtistaðurinn Pam er miklu betri! Jan og Becs reyndu að læra að surfa... sem endaði með því að Jan var barin í hausinn með bretti af einhverjum gömlum kalli sem var ekki alveg sáttur.
Við vorum komin svo sunnanlega að það var byrjað að verða kalt... ég reyndi að fara í sólbað í Byron en fljótlega var maður komin í gallabuxur og bol utan um bikiníið!
Síðasti keyrsludagurinn minn í Pam rann upp 23. Maí!!! Þá keyrðum við frá Byron Bay til Sydney. Þetta er nokkuð löng keyrsla og tók okkur alveg um 11 tíma.
Meira um það seinna...
